Άνοιξα το παράθυρο και ήρθανε. Έτσι στα καλά καθούμενα…
Αναρωτήθηκα τι είχα κάνει λάθος και είχε περάσει η ζωή μου χωρίς να
κάνω μια ευτυχισμένη οικογένεια…
Πάντα έτσι έρχονται οι τύψεις στα καλά καθούμενα.
Δεν είχε γίνει και τίποτε τραγικό την προηγούμενη μέρα. Ένα ακόμα
ραντεβού που μου κανόνισαν κάτι φίλοι είχε πέσει έξω…
Παίρνουν λαβή από κάτι φαινομενικά ασήμαντο και εμφανίζονται.
Κάποτε είχα κι εγώ μια γυναίκα κι ένα βλασταράκι, αλλά τα γκρέμισα όλα
μεμιάς. Είχα κρυφτεί, για άλλη μια φορά πίσω από τον εγωισμό μου…
Σου καταλογίζουν όσα μπορούσες να έχεις κάνει και δεν έκανες αλλά και
όσα έχεις κάνει και δεν σου «βγήκαν».
Έβαλα ένα ποτό και εξαφανίστηκαν…
Μόλις τελείωσα το ουίσκι μου έκαναν την εμφάνιση τους.
Έπινα πάρα πολύ εκείνο το βράδυ – αλλά και γενικότερα εδώ και δύο μήνες
που είχα γίνει δεκαοκτώ – χωρίς συγκεκριμένο λόγο.
Λες και είχα κάνει κάτι κακό, οι ενοχές με κυρίευσαν.
Αποκλείεται να έβγαζα γκόμενα με τέτοιο κεφάλι και διάθεση. Η μάνα μου
ήταν μόνη της σπίτι και έπρεπε να πάω κοντά της.
Αν και εγώ δεν είχα φταίξει σε τίποτε για το χωρισμό των γονιών μου
ένιωθα ένοχος γιατί δεν είχα κάνει τίποτε για να το αποτρέψω.
Έφυγα από το πάρτι και μπήκα στο αμάξι για να κάνω μια βόλτα. Δε με
ακολούθησε κανείς.
Όχι ότι θα μπορούσα να κάνω και κάτι. Ήμουν άλλωστε οκτώ χρονών όταν
χώρισαν…
Άνοιξα το ράδιο και εξαφανίστηκαν…
Κάποιο αυτοκίνητο πέρασε με ταχύτητα και είχε το ράδιο στη διαπασών. «Οι
ερινύες έχουν περίεργα γούστα», μειδίασα.
Έκανε πολλή ζέστη και μόλις είχα ανοίξει το παράθυρο. Ήμουνα μόνη μου
και μετάνιωνα για άλλη μια φορά για τις επιλογές μου.
Δεν αισθανόμουν μόνη. Πιθανολογούσα ότι θα με συντρόφευαν για όλη μου
τη ζωή. Απλά πίστευα ότι κάποια στιγμή θα κουράζονταν…
Είχα κάνει ένα λάθος στη ζωή μου. Μόνο ένα. Ένα γαμημένο πήδημα! Και
αυτό ήταν! Όλα διαλύθηκαν. Ο γάμος μου, η οικογένεια μου, η ζωή μου.
Ίσως να μπορούσα να απαλλαγώ από αυτές τώρα που έκανα το χρέος μου και
μεγάλωσα το παιδί μου. Μάταια…
Τον αγάπαγα τον άντρα μου… Αλλά μετά από αυτό δεν ήθελε να με ξαναδεί
ούτε να μου ξαναμιλήσει. Προσπάθησα αλλά… ανώφελο…
Αν έκανα μια ακόμα προσπάθεια;
Έκλεισα το παράθυρο κι εξαφανίστηκαν…
Δεν χρειάζεται να σκέφτεσαι το παρελθόν και τις παλαιότερες επιλογές
σου.
Όλα τα λάθη μας έχουν περάσει στο σκληρό πυρήνα της προσωπικότητάς μας.
Δεν ωφελεί να ξανακαταλογίζεις στον εαυτό σου τα ίδια σφάλματα…
