Τρίτη 10 Απριλίου 2012

Δεν καταλάβαινα και πολλά...

Δεν καταλάβαινα και πολλά… ίσα που μπουσούλιζα εδώ που τα λέμε… έβγαζα κάτι άναρθρες κραυγές και μου έτρεχαν συνεχώς σάλια. Δεν τα έχω και πολύ ξεκάθαρα να σου πω την αλήθεια. Δεν έβλεπα και καλά… Άστα… Θυμάμαι πάντως μια διάχυτη «ζεστασιά» στη ζωή μου. Α! και πολύ κόσμο! Σόι? Φίλοι? Δεν καταλάβαινα και πολλά…

Δεν καταλάβαινα και πολλά… Ιδιαίτερα στη Γεωγραφία. Πάλευα ο δύστυχος αλλά τζίφος… Αμ Ιστορία? Αγγλικά, Γραμματική, Συντακτικό? Δύσκολα, δύσκολα… άσε που ζοριζόμουνα και με τους συμμαθητές μου. Κάποιοι με κορόιδευαν, κάποιους τους κορόιδευα...Θυμάμαι μια αγκαλιά σου... Δεν καταλάβαινα και πολλά…

Δεν καταλάβαινα και πολλά… είχα μπλέξει με κάτι παρέες και γενικά «την έβρισκα» λιγάκι αλλιώτικα. Όλο για ποτάκια ήμουνα, με κάτι γκόμενες τραβιόμουνα. Για διάβασμα και - πώς το λένε? – προετοιμασία για το μέλλον ούτε κουβέντα. Είχες έναν προβληματισμό. Δεν καταλάβαινα και πολλά…

Δεν καταλάβαινα και πολλά… έτσι μου έλεγες… κάθε φορά που στρίμωχνα με σοβαρά επιχειρήματα την συγκροτημένη σου σκέψη. Αναζήταγες τη συντροφιά μου αλλά μέχρι να μη σε ενοχλούν αυτά που πίστευα, αυτά που επέλεξα να ακολουθώ και για τα οποία προσπαθούσα. Αλλά όπως έλεγες… δεν καταλάβαινα και πολλά…


Προχθές λοιπόν που «έφυγες» έκλαιγα, κι έκλαιγα, κι έκλαιγα..
Τελικά…
δεν καταλάβαινα και πολλά…





Ένα παιδί ενός γονιού



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου