Ποιος?

Πληκτρολογώντας τη λέξη αξιοκρατία στο διαδίκτυο βρήκα αρκετά άρθρα. Κάποια λοιπόν από αυτά προσπαθούνε να ορίσουν, να εντοπίσουν και να υποστηρίξουν την έννοια της αξιοκρατίας μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα, ορισμένα δε, συνοψίζουν τη σημαντικότητα αυτής της έννοιας στο ότι η απουσία αυτής είναι και η αιτία των περισσοτέρων δεινών που αντιμετωπίζουμε σήμερα.

Τι είναι όμως άξιος άνθρωπος? Ή καλύτερα ποιος ορίζει την αξιοσύνη κάποιου?

(Καταρχήν ορίζοντας κάποιους ανθρώπους ως άξιους δεχόμαστε αυτομάτως ότι οι υπόλοιποι είναι ανάξιοι. Εδώ πρόκειται για σφάλμα διότι γενικεύοντας και κατηγοριοποιώντας δεν ενδιαφερόμαστε για την αλήθεια αλλά απλά για την επιβεβαίωση ή όχι του ισχυρισμού μας.)

Άξιος λοιπόν – κατ’ εμέ – είναι ο άνθρωπος ο οποίος μπορεί και ξεπερνάει τον εαυτό του αρκετά συχνά, σε όσες το δυνατόν περισσότερες ανθρώπινες δραστηριότητες.

Άξιος είναι αυτός που ζώντας σε ένα χωριό της επαρχίας κατάφερε να βγάλει το λύκειο πηγαίνοντας κάθε μέρα στην κοντινότερη πόλη, αλλά και αυτός που παράτησε τη δουλειά του στην Αθήνα για να δοκιμάσει την τύχη του σαν αγρότης.

Άξιος είναι εκείνος ο οποίος έχοντας πενιχρά εφόδια εξειδίκευσης κατάφερε να βρει μια καλή δουλειά αλλά άξιος είναι επίσης και εκείνος που αγάπησε, πλήγωσε και πληγώθηκε και ξαναγάπησε.

Άξιος είναι ο κλειστός άνθρωπος που προσπαθεί βήμα – βήμα να ανοίξει την ψυχή του αλλά και ο άλλος ο οποίος μετανιώνει συνέχεια για την ανοιχτότητα του.

Άξιος είναι αυτός που έχει πάθος με κάτι και προσπαθεί να το κόψει αλλά και εκείνος που δεν έχει με τίποτε και θέλει να το δημιουργήσει.

Έστω όμως ότι η παραπάνω προσέγγιση είναι λάθος και η σωστή είναι εκείνη που λέει ότι άξιος είναι εκείνος που έχει πάρει πολλά πτυχία, έχει παρακολουθήσει αρκετά σεμινάρια, διαθέτει κοφτερό μυαλό - γιατί όχι; - και εξυπνάδα, απασχολείται υπερωριακά για το καλό της εταιρίας κλπ, κλπ.

Παραμένει ακόμα το δεύτερο ερώτημα που αναφέρεται στο ποιος ορίζει την αξιοσύνη.

Στην πρώτη περίπτωση είναι απλά κάποιος στη δεύτερη όμως ποιος είναι?