Ήθελα να μάθω να διαβάζω αρχαία ελληνικά! Σίγουρα έμαθα άλλα πράγματα ίσως πιο απαραίτητα αλλά να… πώς να το πω… ήθελα να μάθω να διαβάζω αρχαία από το πρωτότυπο! Δεν ξέρω αν θα καταλάβαινα πολλά ούτε καν αν θα μου χρησίμευαν πουθενά αλλά ήθελα να μπορώ.
Ποιος αποφάσισε να δημιουργήσει ένα εκπαιδευτικό σύστημα προσανατολισμένο στην αγορά? Ποια τρομερά μυαλά (με την έννοια της πρόκλησης τρόμου!) αποφάσιζαν και τροποποιούσαν την εκπαιδευτική διαδικασία ολοένα και περισσότερο σύμφωνα με τις επιχειρηματικές ανάγκες? Διάφορα «μότο» τους απευθυνόμενα είτε σε φοιτητές, είτε σε υποψήφιους πανελληνίων, ακόμα και σε μικρότερης ηλικίας μαθητές: «Να συνδεθεί το πανεπιστήμιο με την αγορά εργασίας», «η αγορά φιλολόγων έχει κορεστεί, να βρεις κάτι που έχει μέλλον», «διάβασε παιδί μου να γίνει χρήσιμος για την κοινωνία». Από πότε η παιδεία έγινε εργαλείο για να βγάλεις πολλά λεφτά και σταμάτησε να μας βοηθάει να σκεφτόμαστε για το εάν θέλουμε πραγματικά τη δουλειά που μας προσφέρουνε?
Έχω ένα πτυχίο, παίρνω 100 ευρώ, έχω 2 πτυχία και ένα μεταπτυχιακό, παίρνω 200 ευρώ. Δεν έχω πτυχίο, εκτός του ότι είμαι άχρηστος, παίρνω 20 ευρώ και μου κάνουν και χάρη! Έτσι αξιολογεί το ευρύτερο σύστημα τους ανθρώπους του! Δεν εξετάζουμε πως έχει φτάσει ο καθένας μέχρι εκεί που έχει φτάσει και ακόμα περισσότερο από πού έχει ξεκινήσει…
Η γνώση είναι ομορφιά και ολοκλήρωση δεν μπορείς να τη βιάζεις με νταβατζή την αγορά εργασίας…
Ο άνθρωπος χρειάζεται γνώση και κρίση και το σχολείο θα έπρεπε να μπορεί να παίξει αυτό το ρόλο. Ειδικότερα δε στις μέρες μας χρειάζεται πρώτα κρίση και έπειτα γνώση! Οι πραγματικά φωτισμένες προσπάθειες κάποιων εκπαιδευτικών είναι αποκομμένες από το ευρύ κοινό γιατί δεν εξυπηρετεί τα συγκοινωνούντα δοχεία των οικονομικών συμφερόντων (ΜΜΕ – Επιχειρήσεις – Πολιτική) αλλά πιστεύω ότι είναι αρκετοί για τη μαγιά...
έτσι ενώ διδάχθηκα από ανθρώπους που δεν είχαν δει ηλεκτρονικό υπολογιστή στη ζωή τους… εγώ δεν έχω να διδάξω τίποτε άλλο από αυτό…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου